Εργατικές διαφορές - Καταχρηστική απόλυση - Συνδικαλιστική
δραστηριότητα - Πλημμελής εκτέλεση καθηκόντων εργαζομένου -. Απόλυση
εργαζομένης σε Οίκο ευγηρίας η οποία εγκατέλειπε τη θέση της
τραπεζοκόμου από την τραπεζαρία, όπου η παρουσία της κατά την ώρα του
φαγητού των τροφίμων ήταν υποχρεωτική, και κάπνιζε εντός του δωματίου
του καφέ και η οποία απουσίασε αυθαίρετα από την εργασία της με τη
συμμετοχή της σε εθελοντική αιμοδοσία, δημιουργώντας ιδιαίτερο πρόβλημα
στη λειτουργία του γηροκομείου λόγω των θερινών διακοπών και της
συνεπαγόμενης έλλειψης προσωπικού ενόψει των αδειών και στην οποία είχαν
γίνει συστάσεις και είχε επιβληθεί και η πειθαρχική ποινή της κράτησης
μισθού 10 ημερών. Απόρριψη ισχυρισμών της εργαζομένης για απόλυσή της
λόγω συνδικαλιστικής δραστηριότητας, εφόσον ουδέποτε είχε επίσημη
συνδικαλιστική ιδιότητα σε κάποιο σωματείο ή οργάνωση των εργαζομένων
του Οίκου ευγηρίας ούτε αποδείχθηκε η σύσταση «Επιτροπής Αγώνα», της
οποίας να ηγείται η ενάγουσα, κατά τη διάρκεια διαπραγματεύσεων και
κινητοποιήσεων των εργαζομένων και η οποία απλά συμμετείχε σε συνάντηση
μεταξύ των εργαζομένων που είχαν προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας και
του εργοδότη, χωρίς όμως να έχει κάποιο ηγετικό ή πρωταγωνιστικό ρόλο,
που να δικαιολογεί την επικαλούμενη από την ίδια «συνδικαλιστική δράση».
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 80/2014
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Ανδρεοπούλου,
Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τη Διευθύνουσα το Εφετείο Πειραιώς, και από
τη Γραμματέα Γεωργία Λογοθέτη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 10 Οκτωβρίου 2013 , για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : Ιδρύματος με την επωνυμία
«Τριφύλλειον Νοσοκομείον Κυθήρων» ΝΠΙΔ, που εδρεύει στην Αθήνα και
εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο
δικηγόρο Ρήγα Μπαρμούρη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚπολΔ.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ : ...η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Παναγιώτη Σαπουντζάκη.
Η εφεσίβλητη ... άσκησε ενώπιον του
Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 17-05-2011 και με αριθ. εκθ.
καταθ. 4792/ 2011 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθ. 4311/ 2012
απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του
Δικαστηρίου τούτου το εναγόμενο και ήδη εκκαλούν ΝΠΙΔ με την επωνυμία
«Τριφύλλειον Νοσοκομείον Κυθήρων» με την από 23-11-2012 και με αριθ.
εκθ. καταθ. 1079/ 2012 έφεση, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε αυτή που
αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσίβλητης αφού
έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που
κατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος, ο οποίος
παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ανέπτυξε τις
απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση, από 23-11-2012 (1079/2012) έφεση του
εναγομένου, κατά της υπ’ αριθμόν 4311/2012 οριστικής αποφάσεως του
Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, αντιμωλία των
διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, ασκήθηκε
νομότυπα και εμπρόθεσμα (495παρ1 & 2, 511, 516, 517, 520παρ1,
674ΚΠολΔ). Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί
περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (533παρ1
ΚΠολΔ), κατά την ίδια παραπάνω διαδικασία.
Με την από 17-5-2011 (4792/2011) αγωγή της
ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η ενάγουσα και ήδη
εφεσίβλητη, επικαλούμενη την ακυρότητα της καταγγελίας της συμβάσεως
εργασίας αορίστου χρόνου που την συνέδεε με το εναγόμενο νομικό πρόσωπο,
εκ μέρους του τελευταίου, ως εργοδότη της, λόγω καταχρηστικότητας και
ειδικότερα για το λόγο ότι έγινε από λόγους εκδίκησης στο πρόσωπό της
εξαιτίας της συνδικαλιστικής της δράσης, ζήτησε την κήρυξη της
ακυρότητας της καταγγελίας και την καταψήφιση του εναγομένου στην προς
αυτήν καταβολή αφενός του ποσού των 18.942€, για μισθούς υπερημερίας και
αφετέρου του ποσού των 50.000€, για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης
που υπέστη από την ανωτέρω άδικη σε βάρος της συμπεριφορά του.
Ακολούθως, η ενάγουσα προέβη νομίμως σε περιορισμό του αιτήματός της στα
ποσά των 2.706€ και 18.000€, αντιστοίχως. Επί της αγωγής αυτής, όπως
νομίμως περιορίσθηκε, εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων η εκκαλουμένη
απόφαση, η οποία, αφού έκρινε την καταγγελία της εργασιακής σχέσεως
άκυρη ως καταχρηστική, εν συνεχεία έκανε μερικώς δεκτή την αγωγή ως
ουσιαστικώς βάσιμη αφενός για το ποσό των 2.549€, για μισθούς
υπερημερίας δύο μηνών από την καταγγελία και αφετέρου για το ποσό των
1.500€, για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης της ενάγουσας. Κατά της
αποφάσεως αυτής παραπονείται το εναγόμενο, ως εργοδότης της ενάγουσας,
με την κρινομένη έφεσή του, παραπονούμενος για εσφαλμένη ερμηνεία και
εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, αιτούμενος την
εξαφάνισή της, ώστε να απορριφθεί η αγωγή.
Από την επανεκτίμηση των ενόρκων ενώπιον του
Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου καταθέσεων, των εξετασθέντων μαρτύρων
αποδείξεως και ανταποδείξεως, ... που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την
εκκαλουμένη πρακτικά συνεδριάσεως του Δικαστηρίου εκείνου, από τις
νομίμως και εμπροθέσμως (671 ΚΠολΔ) ληφθείσες (βλ τις 3688Γ/24-1-2012
και 14663Β/23-1-2012 εκθέσεις επιδόσεως των δικαστικών επιμελητών του
Πρωτοδικείου Αθηνών ... αντιστοίχως) ένορκες, ενώπιον της συμ/φου
Κυθήρων ... βεβαιώσεις, με αριθμούς 6603/25-1-2012 και 6598/24-1-2012,
των εξετασθέντων, ... (με επιμέλεια της ενάγουσας) και ... (με επιμέλεια
του εναγομένου), και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που νομίμως μετ’
επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, για να ληφθούν υπόψη είτε προς
άμεση είτε προς έμμεση απόδειξη (δικαστικά τεκμήρια), αποδείχθηκαν τα
ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Δυνάμει της από 1-11-2001 συμβάσεως
εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίσθηκε μεταξύ της ενάγουσας και του
εναγομένου, το οποίο εκπροσωπεί τον ευρισκόμενο στα ... Οίκο Ευγηρίας
... (ΝΠΙΔ), προσελήφθη η ενάγουσα για να εργασθεί στο ανωτέρω γηροκομείο
με την ιδιότητα της καθαρίστριας. Ωστόσο, την 1-7-2010, το εναγόμενο
κάλεσε την ενάγουσα, όπως έπραξε και με το σύνολο των εργαζομένων του,
να προβεί σε κατάρτιση νέας συμβάσεως εργασίας, που προέβλεπε εκ
περιτροπής εργασία με μειωμένες, ως προς τις προηγούμενες, αποδοχές και
μεταβολή των εργασιακών καθηκόντων της, με την προσθήκη της ιδιότητας
της κοινωνικής φροντίστριας ή τραπεζοκόμου. Η ανωτέρω απόφαση λήφθηκε
από το ΔΣ του Ιδρύματος ... λόγω της διαπιστωθείσας ραγδαίας μείωσης των
οικονομικών του δραστηριοτήτων, τόσο του ίδιου όσο και του υπαγόμενου
σε αυτό Οίκου Ευγηρείας ... (βλ απόσπασμα του 487/28-5-2010 πρακτικού
του ΔΣ του ιδρύματος ...). Η ενάγουσα δεν δέχθηκε την ανωτέρω μεταβολή
της εργασιακής της σχέσεως, την οποία θεώρησε ως βλαπτική για τα
συμφέροντά της και προσέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας, στο Εργατικό
Κέντρο Πειραιά και την ΟΣΝΙΕ. Να σημειωθεί, ότι η ίδια εργασιακή
μεταβολή ζητήθηκε από το σύνολο των εργαζομένων του εναγομένου, οι
οποίοι επίσης - αρχικώς - αντέδρασαν, πλην ελαχίστων (6 εργαζομένων),
που την αποδέχθηκαν εξ αρχής. Εν συνεχεία, το εναγόμενο - σε συνέχεια
της ανωτέρω απόφασης του ΔΣ του Ιδρύματος – κάλεσε τους εργαζομένους του
σε διαβούλευση, κατά τη σχετική επιταγή του νόμου που προέβλεπε την
επιβολή του συστήματος της εκ περιτροπής εργασίας για χρονικό διάστημα 6
μηνών. Η σχετική ανακοίνωση – πρόσκληση προς τους εργαζομένους έγινε
στις 10-7-2010, για συνάντηση των μερών στις 12-7-2010, οπότε και
πραγματοποιήθηκε (βλ το από 12-7-2010 Πρακτικό Διαβούλευσης). Τελικώς,
το εναγόμενο προέβη σε κατάρτιση νέων συμβάσεων μερικής απασχόλησης με
τους περισσότερους από τους εργαζομένους του. Περαιτέρω αποδείχθηκε, ότι
η ενάγουσα ουδέποτε είχε επίσημη συνδικαλιστική ιδιότητα σε κάποιο
σωματείο ή οργάνωση των εργαζομένων του εναγομένου. Επίσης, από κανένα
αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε η σύσταση «Επιτροπής Αγώνα», της
οποίας να ηγείται η ενάγουσα, κατά τη διάρκεια των ανωτέρω
διαπραγματεύσεων και κινητοποιήσεων των εργαζομένων. Απεναντίας
αποδείχθηκε, ότι στη μαζική από 1-7-2010 προσφυγή 15 εκ των εργαζομένων
στην Επιθεώρηση Εργασίας, συνεπεία της οποίας έγινε συνάντηση μεταξύ
προσφευγόντων και εργοδότη, στις 30-7-2010, στον Πειραιά, συμμετείχε και
η ενάγουσα, χωρίς όμως να έχει κάποιο ηγετικό ή πρωταγωνιστικό ρόλο,
που να δικαιολογεί την επικαλούμενη από την ίδια «συνδικαλιστική δράση»,
η οποία – πάντα κατά τους ισχυρισμούς της – αποτέλεσε την πραγματική
αιτία της απολύσεώς της από το εναγόμενο. Κατά την ανωτέρω συνάντηση, η
ενάγουσα εκπροσώπησε, απλώς, τους λοιπούς από τους εργαζομένους μαζί με
τη συνάδελφό της ... δηλαδή αυτούς που είχαν συνυπογράψει την καταγγελία
προς την επιθεώρηση εργασίας, όπως αυτό προκύπτει από το κείμενο της
από 1-7-2010 καταγγελίας και το 322/30-7-2010 Δελτίο εργατικής διαφοράς
που συντάχθηκε κατά την ανωτέρω τριμερή συνάντηση, απορριπτομένου ως
αβάσιμου του ισχυρισμού της περί σύστασης επιτροπής αγώνα στην οποία
είχε δήθεν ηγετικό ρόλο. ’λλωστε, και στην από 15-7-2010 «Εξώδικη
Διαμαρτυρία – Δήλωση», που υπογράφεται από 14 εργαζόμενες του εναγομένου
και απευθύνεται σε αυτό, αρνούμενες την υπογραφή των νέων συμβάσεων,
δηλώνοντας συγχρόνως, ότι η συμμόρφωσή τους στο νέο μηνιαίο πρόγραμμα
του εναγομένου, ως προς το ωράριο, τις ειδικότητες και τις προσφερόμενες
υπηρεσίες, δεν αποτελεί αποδοχή εκ μέρους τους του νέου εργασιακού
καθεστώτος, η ενάγουσα υπογράφει στη 12η θέση και όχι στην 1η, οπως θα
ήταν λογικό αν κατείχε ηγετικό ρόλο στις φερόμενες κινητοποιήσεις (οι
οποίες άλλωστε ήταν μόνο οι 2 που προαναφέρθηκαν δηλαδή, η προσφυγή 15
εκ των εργαζομένων στην Επιθεώρηση Εργασίας και η αποστολή εξωδίκου
διαμαρτυρίας προς το εναγόμενο, από 14 από αυτούς). Επίσης αποδείχθηκε,
ότι η ενάγουσα είχε επανειλημμένως δημιουργήσει προβλήματα στον
εργασιακό της χώρο, τα οποία είχαν αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης σε
συνεδριάσεις της Τοπικής Εφορείας του εναγομένου, όπως τούτο προκύπτει
από τα αντίστοιχα πρακτικά της. Ειδικότερα : α) στις 29-3-2008 και περί
ώρα 12.35, διαπιστώθηκε ότι η ενάγουσα είχε εγκαταλείψει τη θέση της
τραπεζοκόμου από την τραπεζαρία, όπου η παρουσία της κατά την ώρα του
φαγητού των τροφίμων ήταν υποχρεωτική, και κάπνιζε εντός του δωματίου
του καφέ (βλ το 419/6-4-2008 Πρακτικό της Τοπικής Εφορείας του
εναγομένου). Β) Στις 13-12-2008, διαπιστώθηκε ότι η ενάγουσα είχε
εγκαταλείψει τη θέση της στον ανατολικό όροφο της παλαιάς πτέρυγας του
εναγομένου και κάπνιζε στη βεράντα του δωματίου με αριθμό 13. Επίσης,
στις 13-1-2009 και περί ώρα 17.30, διαπιστώθηκε και πάλι ότι η ενάγουσα
είχε εγκαταλείψει τη θέση της και κάπνιζε στο χώρο του καθιστικού, ενώ
πριν από λίγο είχε λήξει το μισάωρο της ανάπαυσής της (βλ το
429/16-1-2009 Πρακτικό της Τοπικής Εφορείας του εναγομένου). Γ) Στη
συνεδρίαση της 24-11-2009, αποφασίστηκε να κληθεί, μεταξύ άλλων, η
ενάγουσα, για να της γίνουν συστάσεις για τη συμπεριφορά της, η οποία
δεν ήταν η πρέπουσα απέναντι στους ηλικιωμένους τροφίμους, προκαλώντας
παράπονα από κάποιους από αυτούς (βλ το 439/24-11-2009 πρακτικό). Το
ίδιο δε αποφασίστηκε και στη συνεδρίαση της 15-12-2009, για τον ιδιο
λόγο (βλ το 440/15-12-2009 πρακτικό). Και Ε) Στη συνεδρίαση της
8-6-2010, αποφασίστηκε να κληθεί η ενάγουσα για να της γίνουν συστάσεις
για την αποφυγή δημιουργίας προβλημάτων στην επαφή της με τους τροφίμους
του γηροκομείου, καθώς και στην εν γένει λειτουργία του ιδρύματος με το
να αποφεύγει την εργασία σε περιόδους καθαρισμών, αιτούμενη τη λήψη
άδειας ή λαμβάνοντας αναρρωτική άδεια (βλ το 447/8-6-2010 πρακτικό). Να
σημειωθεί, ότι εξαιτίας της ανωτέρω συμπεριφοράς της ενάγουσας, της είχε
επιβληθεί και η πειθαρχική ποινή της κράτησης μισθού 10 ημερών (βλ
σχετική αναφορά στο 447 πρακτικό). Ακόμη αποδείχθηκε, ότι η ενάγουσα
απουσίασε αυθαίρετα από την εργασία της στις 29-8-2010, χωρίς να
ενημερώσει τη διοίκηση, με τη συμμετοχή της σε εθελοντική αιμοδοσία,
δημιουργώντας ιδιαίτερο πρόβλημα στη λειτουργία του γηροκομείου λόγω των
θερινών διακοπών και της συνεπαγόμενης έλλειψης προσωπικού ενόψει των
αδειών, οπότε δεν υπήρχε δυνατότητα αντικαταστάσεώς της. Να σημειωθεί
δε, ότι η ενάγουσα μπορούσε να συμμετάσχει στην αιμοδοσία την
προηγούμενη ημέρα, δηλαδή στις 28-8-2010, οπότε και δεν είχε υπηρεσία,
γεγονός που δεν θα δημιουργούσε πρόβλημα στη λειτουργία του εναγομένου.
Με αφορμή την τελευταία ενέργεια της ενάγουσας και ενόψει της συνολικής
προβληματικής συμπεριφοράς της, όπως προεκτέθηκε, το εναγόμενο της
απέστειλε την από 31-8-20 Εξώδικη όχληση – δήλωση (που της κοινοποιήθηκε
αυθημερόν, με την 14228 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο
Πρωτοδικείο Αθηνών Αντωνίου Στρατηγού), καλώντας την να συμμορφωθεί με
τις εργασιακές της υποχρεώσεις, διαφορετικά θα προέβαινε σε καταγγελία
της μεταξύ τους συμβάσεως εργασίας. Σε απάντηση αυτής, η ενάγουσα προέβη
σε υποβολή εγκλήσεως κατά του Διευθυντή του εναγομένου, για το αδίκημα
της συκοφαντικής δυσφήμησης την οποία επικαλείται ότι υπέστη από τους
«αναληθείς», κατ’ αυτήν, ισχυρισμούς της εξωδίκου δηλώσεως. Τελικώς,
στις 22-2-2011, το εναγόμενο προέβη σε καταγγελία της συμβάσεως εργασίας
της ενάγουσας, λόγω μη συμμορφώσεώς της προς τις εντολές της
διεύθυνσης, καταβάλλοντάς της τη νόμιμη αποζημίωση (βλ την από 22-2-2011
καταγγελία σύμβασης εργασίας). Συμπερασματικά, από το σύνολο των
ανωτέρω αποδειχθέντων, προέκυψε ότι η καταγγελία της συμβάσεως εργασίας
της ενάγουσας από τον εναγόμενο εργοδότη της δεν ήταν καταχρηστική και
επομένως ήταν έγκυρη, αφού έγινε λόγω κλονισμού της σχέσης εμπιστοσύνης
μεταξύ εργοδότη και εργαζομένης και της έλλειψης ομαλής συνεργασίας
τους, συνεπεία της αντισυμβατικής συμπεριφοράς της τελευταίας, και όχι
εξαιτίας της επικαλούμενης, αλλά μη αποδειχθείσας, συνδικαλιστικής της
δράσης. Συνεπώς, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε την καταγγελία της
συμβάσεως εργασίας άκυρη ως καταχρηστική, κάνοντας εν μέρει δεκτή την
αγωγή ως ουσιαστικώς βάσιμη, έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων και
πρέπει, αφού γίνει δεκτή ως βάσιμη η ένδικη έφεση ως προς τον πρώτο
λόγο της, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη. Ακολούθως, αφού κρατηθεί η
υπόθεση και δικασθεί η αγωγή από το παρόν Δικαστήριο, πρέπει να
απορριφθεί αυτή ως ουσιαστικώς αβάσιμη και να καταδικασθεί η ενάγουσα,
που ηττήθηκε, στη δικαστική δαπάνη του εναγομένου και των δύο βαθμών
δικαιοδοσίας (176, 183 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο
διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων, την από 23-11-2012 (1079/2012) έφεση.
Δέχεται την έφεση τυπικά και κατ’ ουσίαν.
Εξαφανίζει την 4311/2012 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (εργατική διαδικασία).
Κρατεί την υπόθεση.
Δικάζει επί της από 17-5-2011 (4792/2011) αγωγής.
Απορρίπτει την αγωγή.
Καταδικάζει την ενάγουσα στη δικαστική δαπάνη του
εναγομένου και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό
των εξακοσίων (600)€.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον
Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 31
Ιανουαρίου 2014, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων
δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
