23.4.14

ΑΠ 313/2013: ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΗΣ/ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ


Στοιχεία ορισμένου αναγνωριστικής ή διεκδικητικής αγωγής κυριότητας ακινήτου -. Απαιτείται για το ορισμένο αυτής, από απόψεως περιγραφής του αντικειμένου της διαφοράς, ο καθορισμός κατά τρόπο σαφή της θέσης, όπου κείται το ακίνητο, και οπωσδήποτε των ορίων του, ώστε να μη γεννάται αμφιβολία περί της ταυτότητάς του. Όμως δεν προσαπαιτείται για το ορισμένο αυτής να αναφέρονται στο αγωγικό δικόγραφο οι πλευρικές διαστάσεις του επίδικου ακινήτου, ούτε ο προσανατολισμός αυτού.


Αριθμός 313/2012 

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ 

Γ' Πολιτικό Τμήμα 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Ελισάβετ Μουγάκου-Μπρίλλη, Αντιπρόεδρο, Χαράλαμπο Δημάδη, Σπυρίδωνα Μιτσιάλη, Δημήτριο Μαζαράκη και Νικόλαο Μπιχάκη, Αρεοπαγίτες.
    ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 2 Νοεμβρίου 2011, με την παρουσία και της γραμματέως Φωτεινής Σαμέλη, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
    Του αναιρεσείοντος: Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπουμένου από τον Υπουργό Οικονομικών, που εδρεύει στην Αθήνα, το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του Ευθύμιο Τσάκα, Πάρεδρο Ν.Σ.Κ., με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του ΚΠολΔ.
    Των αναιρεσίβλητων: 1. Χ. Σ. του Κ., 2. Π. Σ. του Κ., κατοίκων ... και 3. Ν. Σ. του Κ., κατοίκου ..., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Μαργαρίτα Κοτζαμάνη.
    Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 23-2-2006 αγωγή των ήδη αναιρεσίβλητων, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 4727/2008 του ίδιου Δικαστηρίου και 2165/2010 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί το αναιρεσείον με την από 11-10-2010 αίτησή του.
    Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Νικόλαος Μπιχάκης ανέγνωσε την από 18-10-2011 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης. Η πληρεξούσια των αναιρεσίβλητων ζήτησε την απόρριψη της αίτησης και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.
    ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή, η νομική αοριστία της αγωγής, στηρίζει λόγο αναίρεσης για παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου (άρθρο 559 αριθ. 1 ΚΠολΔ), συντρέχει δε αν το δικαστήριο για τη θεμελίωση της αγωγής στο συγκεκριμένο κανόνα ουσιαστικού δικαίου αρκέστηκε σε στοιχεία λιγότερα ή αξίωσε περισσότερα από εκείνα που ο κανόνας αυτός απαιτεί για τη γένεση του οικείου δικαιώματος, κρίνοντας αντιστοίχως νόμιμη ή μη στηριζόμενη στο νόμο την αγωγή. Αντίθετα η ποσοτική ή ποιοτική αοριστία της αγωγής, η οποία υπάρχει, όταν δεν εκτίθενται στην αγωγή όλα τα στοιχεία που απαιτούνται κατά νόμο για τη στήριξη του αιτήματος της αγωγής, τα πραγματικά, δηλαδή, περιστατικά που απαρτίζουν την ιστορική βάση της αγωγής και προσδιορίζουν το αντικείμενο της δίκης, δημιουργεί λόγους αναίρεσης από το άρθρο 559 αριθ. 8 και 14 του ΚΠολΔ. Ο από το άρθρο 559 αριθ. 8 ΚΠολΔ λόγος ιδρύεται, αν το δικαστήριο έκρινε ορισμένη και νόμιμη την αγωγή, λαμβάνοντας υπόψη αναγκαία για τη θεμελίωση της και την περιγραφή του αντικειμένου της δίκης γεγονότα που δεν εκτίθενται σε αυτή ή εάν απέρριψε ως αόριστη ή μη νόμιμη την αγωγή, παραγνωρίζοντας εκτιθέμενα για τη θεμελίωσή της και την περιγραφή του αντικειμένου της δίκης γεγονότα, που με επάρκεια εκτίθενται σε αυτήν, ενώ ο από το άρθρο 559 αριθ. 14 ΚΠολΔ λόγος αναίρεσης ιδρύεται, αν το δικαστήριο, παρά την μη επαρκή έκθεση σε αυτήν των στοιχείων που είναι αναγκαία για τη στήριξη του αιτήματος της αγωγής, την έκρινε ορισμένη, θεωρώντας ότι αυτά εκτίθενται με επάρκεια ή αν παρά την επαρκή έκθεση των στοιχείων αυτών την απέρριψε ως αόριστη. Εξάλλου, όπως προκύπτει από το άρθρο 216 παρ. Ι του ΚΠολΔ, για να είναι ορισμένη η αγωγή, πρέπει να περιέχει, εκτός των άλλων αναγκαίων στοιχείων, και ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, ώστε να μη δημιουργείται αμφιβολία για την ταυτότητά του. Προκειμένου για αγωγή αναγνωριστική ή διεκδικητική της κυριότητας ακινήτου απαιτείται για το ορισμένο αυτής, από απόψεως περιγραφής του αντικειμένου της διαφοράς, ο καθορισμός κατά τρόπο σαφή της θέσεως, στην οποία κείται το ακίνητο, και οπωσδήποτε των ορίων του, ώστε να μη γεννάται αμφιβολία περί της ταυτότητάς του. Όμως δεν προσαπαιτείται για το ορισμένο της ως άνω αγωγής να αναφέρονται στο αγωγικό δικόγραφο οι πλευρικές διαστάσεις του επίδικου ακινήτου, ούτε ο προσανατολισμός αυτού. Στην προκείμενη περίπτωση, οι ενάγοντες και ήδη αναιρεσίβλητοι με την από 23-2-2006 και με αριθ. κατάθεσης 1967/2006 αγωγή τους, ζήτησαν την αναγνώριση της κυριότητας τους στο επίδικο ακίνητο σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 4 παρ.1 περ.α' του ν. 3127/2003. Το επίδικο ακίνητο περιγράφεται στην αγωγή ως οικόπεδο, ανήκον κατά ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου σε καθένα των εναγόντων, τελικής επιφάνειας σήμερα 1.076,05 τμ. που βρίσκεται στο οικοδομικό τετράγωνο 431 (πρώην 83Α) του Δήμου Αλίμου Αττικής μεταξύ των οδών ... και παραδρόμου της λεωφόρου Βουλιαγμένης επι της οποίας φέρει τον αριθμό 554. Το οικόπεδο αυτό μετά την προσκύρωση με την 60/1978 πράξη του Νομάρχη Αττικής, που κυρώθηκε με την 307359/2-9-1978 απόφαση του Νομάρχη Αττικής συνορεύει βόρεια επι προσώπου 15μ. με την οδό Ήρωος Μάτση, νότια επί πλευράς 24,55μ. με γήπεδα αθλοπαιδιών, ανατολικά επί προσώπου 52,10 μ. με παράδρομο λεωφόρου Βουλιαγμένης και δυτικά επί πλευράς 18μ. με ιδιοκτησία ... και επί προσώπου 24,62μ. με την οδό Κουμουνδούρου. Η ως άνω περιγραφή του επιδίκου ακινήτου είναι πλήρης αφού δεν προκύπτει καμία αμφιβολία ως προς την ταυτότητά του. Επομένως, το Εφετείο, απορρίπτοντας τον σχετικό τρίτο λόγο της έφεσης του αναιρεσείοντος, με τον οποίο παραπονούνταν, ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο παρά το νόμο δεν απέρριψε την ένδικη αγωγή ως αόριστη, κρίνοντας την αγωγή πλήρως ορισμένη σε σχέση με την περιγραφή του επιδίκου ακινήτου, δεν υπέπεσε στην πλημμέλεια του άρθρου 559 αριθ.14 ΚΠολΔ της παρά το νόμο μη κήρυξης απαραδέκτου και ο σχετικός μοναδικός λόγος αναίρεσης είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.
    ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 11-10-2010 αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου για αναίρεση της 2165/2010 απόφασης του Εφετείου Αθηνών. Και
    Καταδικάζει το αναιρεσείον στα δικαστικά έξοδα των αναιρεσιβλήτων, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
    Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 16 Δεκεμβρίου 2011. Και
    Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 22 Φεβρουαρίου 2012.
    Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ