Σύμφωνα με τις διατάξεις της υποπαραγράφου 1γ και της παραγράφου 2 του άρθρου 33 του Ν. 4024/2011, «… 1 γ. Πολιτικοί δημόσιοι υπάλληλοι, υπάλληλοι των Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού και των λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου απολύονται αυτοδικαίως από την υπηρεσία τους με την συμπλήρωση κατ’ ελάχιστον τριακονταπενταετούς πραγματικής και συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας και τουλάχιστον του πεντηκοστού πέμπτου (55ου) έτους της ηλικίας τους, εφόσον η συμπλήρωση της ως άνω υπηρεσίας και του ως άνω ορίου ηλικίας χωρήσουν μέχρι την 31.12.2013. 2. Οι οργανικές θέσεις των πολιτικών δημοσίων υπαλλήλων, υπαλλήλων των Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού και των λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, οι οποίοι απολύονται αυτοδικαίως σύμφωνα με τις διατάξεις των υποπαραγράφων 1 β και 1 γ, καταργούνται αυτοδικαίως με την παρέλευση ενός μηνός από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Οι υπάλληλοι που υπηρετούν στις θέσεις που καταργούνται κατά τα οριζόμενα στην υποπαράγραφο 1 γ τίθενται σε διαθεσιμότητα λόγω επικείμενης συνταξιοδότησης (προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα) από την κατάργηση της θέσης και μέχρι τη συμπλήρωση της τριακονταπενταετούς πραγματικής και συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας και τουλάχιστον του πεντηκοστού πέμπτου έτους της ηλικίας τους όπως προβλέπεται στην υποπαράγραφο 1 γ».
Περαιτέρω, σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση, οι μόλις μνημονευθείσες διατάξεις αποσκοπούν στον εξορθολογισμό και περιορισμό του υπέρμετρα διογκωμένου δημοσίου τομέα, ο οποίος, δεδομένης και της οξείας δημοσιονομικής κρίσεως, επιβαρύνει υπέρμετρα τις δημόσιες δαπάνες, κατά τρόπο, μάλιστα, που δεν είναι δυνατόν, πλέον, να εξυπηρετηθεί.
Ωστόσο, με τις ίδιες διατάξεις παραβιάζεται πληθώρα διατάξεων του Συντάγματός μας, αλλά και άλλων διατάξεων, τόσο του ευρωπαϊκού, όσο και του διεθνούς δικαίου. Ειδικότερα, οι ως άνω ρυθμίσεις αντιβαίνουν σε κανόνες υπέρτερης τυπικής ισχύος και, πιο συγκεκριμένα, παραβιάζουν κατάφωρα τις διατάξεις των άρθρων 4 § 1 (Αρχή της Ισότητας), 5 § 1 (Ελεύθερη Ανάπτυξη της Προσωπικότητας), 17 § 1 (Δικαίωμα της Ιδιοκτησίας), 103 §§ 4, 7 (Θεσμός της Μονιμότητας και Αρχή της Αξιοκρατίας) του Συντάγματος, καθώς και τις διατάξεις της Κοινοτικής Οδηγίας για την απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ηλικίας στην εργασία και την απασχόληση.
Ήδη δεκάδες υπαλλήλων του Δημοσίου Τομέα που ετέθησαν σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα έχουν προσφύγει ενώπιον των κατά τόπον αρμοδίων Διοικητικών Εφετείων, αιτούμενοι την ακύρωση των Διαπιστωτικών πράξεων περί θέσεώς τους σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα, ενώ ορισμένοι εξ αυτών ζήτησαν και έλαβαν προσωρινή διαταγή αναστολής εκτελέσεως των Διαπιστωτικών Πράξεων και επέστρεψαν προσωρινώς στις θέσεις τους.
Τέλος, η αντισυνταγματικότητα των διατάξεων του άρθρου 33 του Ν. 4024/2011 θα κριθεί, εν τέλει, από το Συμβούλιο της Επικρατείας, στο οποίο εκκρεμεί μία αίτηση ακυρώσεως, που εισήχθη ενώπιόν του με τον θεσμό της πρότυπης δίκης, ο οποίος εφαρμόζεται επί υποθέσεων, στις οποίες ανακύπτει νέο νομικό ζήτημα που είτε έχει μείζονα σπουδαιότητα (όπως εν προκειμένω), είτε τίθεται σε μεγάλο αριθμό εκκρεμών δικών.
