Αστική ευθύνη δημοσίου - Δημοτικές και κοινοτικές οδοί -Συντήρηση οδών - Πτώση αυτοκινήτου σε χάνδακα -. Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του Δημοσίου, των δήμων, των κοινοτήτων ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος. Απαιτείται η ενέργεια να βρίσκεται σε εσωτερική συνάφεια με την εξουσία που τους έχει ανατεθεί και να συντρέχει πρόσφορη αιτιώδης συνάφεια μεταξύ ζημιογόνου συμπεριφοράς και ζημίας. Στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δήμων και Κοινοτήτων ανήκει η κατασκευή ή συντήρηση και λειτουργία δημοτικών ή κοινοτικών οδών. Υφίσταται καθήκον των αρμοδίων οργάνων απέναντι στους ιδιώτες που χρησιμοποιούν τις οδούς να φροντίζουν να μην περικλείει η χρησιμοποίησή τους γι΄ αυτούς κινδύνους ζωής ή περιουσίας. Η οποιαδήποτε παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας του Δήμου σε σχέση με τις παραπάνω υποχρεώσεις των οργάνών του, ως αναγόμενη σε άσκηση εξουσίας συνιστά παρανομία της διοίκησης και δημιουργεί νόμιμο λόγο ευθύνης για αποζημίωση αυτών που ζημιώθηκαν. Επίσης δημιουργεί και υπέρ του ιδιώτη δικαίωμα έγερσης αγωγής αποζημίωσης κατά του Δήμου, ανεξάρτητα από το γεγονός αν υπάρχει υπαιτιότητα των οργάνων.
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ MIKΡΟΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός Αποφάσεως 52/2005
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
Αποτελούμενο από την Ειρηνοδίκη Παναγιώτα Πιτταρά, με τη σύμπραξη και της Γραμματέα Αλκυόνης Βασιλικού. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 22 - 2-2005 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του ενάγοντα Φ. Μ., κατοίκου Γέρακα, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Ηλία Κατσαβό.
Κατά
Του εναγομένου Δ.Β., νόμιμα εκπροσωπούμενου από τον Δήμαρχο του Δήμου, που εκποσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Θεμιστοκλή Μαυροκέφαλο.
Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 12-11-2004 αγωγή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με αύξοντα αριθμό 195/2004, προσδιορίστηκε για την παραπάνω δικάσιμο και γράφτηκε στο έκθεμα.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 105 Εισ. Ν. ΑΚ για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του Δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος ενώ κατά τη διάταξη του άρθρου 106 Εισ. Ν. ΑΚ. Οι διατάξεις του προηγούμενου άρθρου εφαρμόζονται γα την ευθύνη των δήμων των κοινοτήτων ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου από πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους. Κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων, με τις οποίες καθιερώνεται ειδική αδικοπραξία, για να θεμελειωθεί ευθύνη των δήμων και κοινοτήτων από πράξεις, παραλείψεις και υλικές ενέργειες των οργάνων ανεξάρτητα από την υπαιτιότητά τους να παραβιάστηκε διάταξη που προστατεύει δικαίωμα ή ιδιωτικό συμφέρον αυτού που ζημιώθηκε, εφόσον η ενέργεια βρίσκεται σε εσωτερική συνάφεια με την εξουσία που τους έχει ανατεθεί, συντρέχει δε συγχρόνως και πρόσφορη αιτιώδης συνάφεια μεταξύ ζημιογόνου συμπεριφοράς και ζημίας. Περαιτέρω σύμφωνα με το άρθρο 24 πδ 323/1989 «κωδικοποίηση σε ενιαίο κείμενο νόμου με τίτλο «Δημοτικός και κοινοτικός Κώδικας 1) των ισχυουσών διατάξεων του Δημοτικού και κοινοτικού Κώδικα», στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δήμων και Κοινοτήτων ανήκουν οπωσδήποτε μεταξύ άλλων η κατασκευή ή συντήρηση και λειτουργία δημοτικών ή κοινοτικών οδών. Παράλληλα προς την υποχρέωση αυτή που έχει ο Δήμος να συντηρεί, σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διατάξεις, τις δημοτικές οδούς υπάρχει και το καθήκον των αρμοδίων οργάνων που απέναντι στους ιδιώτες που χρησιμοποιούν τις οδούς όχι αορίστως προς την ολότητα αλλά προς καθένα ατομικά να φροντίζουν, από τότε που θα τεθούν στην κοινή χρήση, να μην περικλείει η χρησιμοποίησή τους γι'αυτούς κινδύνους ζωής ή περιουσίας. Επομένως η οποιαδήποτε παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας του Δήμου σε σχέση με τις παραπάνω υποχρεώσεις των οργάνών του, ως αναγόμενη σε άσκηση εξουσίας συνιστά παρανομία της διοίκησης και δημιουργεί νόμιμο λόγο ευθύνης για αποζημίωση αυτών που ζημιώθηκαν, κατά τα άρθρα 105, 106 Εισ. Ν ΑΚ. Και υπέρ του ιδιώτη δικαίωμα έγερσης αγωγής αποζημίωσης κατά του Δήμου, ανεξάρτητα από το γεγονός αν υπάρχει υπαιτιότητα των οργάνων αφού η αδικοπραξία, η οποία πηγάζει από τη σχετική διάταξη είναι αντικειμενική (ΑΠ 1721/1980 ΝοΒ 28, 1467).
Με την κρινόμενη αγωγή ο ενάγων ζητεί να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος Βριλησσίων να του καταβάλλει με απόφαση προσωρινά εκτελεστή το ποσό των 874,14 ευρώ εντόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση ως αποζημίωση για την αποκατάσταση των βλαβών που προηγήθηκαν στο αυτοκίνητό του από την πτώση τούτου σε χάνδακα που υπήρχε σε όλο το πλάτος της οδού Πόντου 1 – Βριλήσσια χωρίς καμία προειδοποίηση με πινακίδα ή άλλη ένδειξη, οφειλόμενη σε παράλειψη των αρμοδίων οργάνων του εναγομένου Δήμου για την συντήρηση και λειτουργία των έργων δημοτικής οδοποιίας. Η αγωγή για το αντικείμενο της οποίας καταβλήθηκε το ανάλογο τέλος δικαστικού ενσήμου με τα νόμιμα υπέρ τρίτων ποσοστά (βλ. αρ. 077423 ΣΕΙΡΑ Α αγωγόσημο) αρμόδια (άρθρ. 14 και 25 παρ. 2 Κ. Πολ. Δ.) εισάγεται για να συζητηθεί κατά την ειδική διαδικασία των μικροδιαφορών (άρθρ. 466 επ. Κ. Πολ. Δ.) καθόσον με βάση τα εκτιθέμενα στην αγωγή πραγματικά περιστατικά εισαγόμενη με αυτήν διαφορά είναι ιδιωτική. Περαιτέρω η αγωγή είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 197, 298, 346, 914 ΑΚ ΚΑΙ 176 Κ. Πολ. Δ. εντός από το αίτημα για κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστή το οποίο είναι μη νόμιμο και πρέπει να απορριφθεί αφ΄ ενός διότι οι επί μικροδιαφορών εκδιδόμενες αποφάσεις είναι ανέκκλητες (άρθρ. 908 Κ. Πολ. Δικ.) αφ΄ ετέρου δεν μπορεί να διαταχθεί προσωρινή εκτέλεση κατά των Δήμων (άρθρ. 909 Κ.Πολ.Δ.). Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω κατ΄ ουσία.
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα του ενάγοντος, (ο εναγόμενος δεν εξέτασε μάρτυρα) η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά του παρόντος Δικαστηρίου, καθώς και από τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται και από όλη τη διαδικασία αποδεικνύονται κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά: Την 27-9-2004 και περί ώρα 21.30 ο ενάγων οδηγώντας το με αριθμ. κυκλοφ. ***– ΙΧΕ αυτοκίνητό του εκινείτο με μικρή ταχύτητα στην οδό Μπακογιάννη – Βριλήσσια με κατεύθυνση από Γέρακα προς Λ. Πεντέλης και προορισμό το Σισμανόγλειο νοσοσκομείο. Φθάνοντας στον οικοδομικό αριθμό 1 το αυτοκίνητό του έπεσε σε χάνδακα που υπήρχε σε όλο το πλάτος της οδού χωρίς να υπάρχει κάποια προειδοποίηση με πινακίδα ή άλλη ένδειξη με συνέπεια να υποστεί βλάβες το αυτοκίνητό του. Σημειωτέον ότι ο ενάγων περνούσε για πρώτη φορά από την άνώ οδό. Οι υλικές ζημίες που υπέστη το αυτοκίνητο του ενάγοντα οφείλονται στο γεγονός ότι τα αρμόδια όργανα του εναγομένου δεν τοποθέτησαν προειδοποιητικές πινακίδες για την ύπαρξη του χάνδακα, δεν τοποθέτησαν σηματοδότηση, δεν μερίμνησαν για την αποκατάσταση των κακοτεχνιών, δεν προέβησαν στην συντήρηση του οδοστρώματος με συνέπεια να υποστεί το αυτοκίνητο του ενάγοντος υλικές ζημιές δια την αποκατάσταση των υλικών ζημιών ο ενάγων δαπάνησε 1) για ανταλλακτικά (1 καρτέρ, 1 σιλικόνη φλάντζας, 5 λάδια, αναλώσιμα) το ποσό των 257,16 ευρώ μαζί με τον ΦΠΑ ως προκύπτει από την προσκομιζόμενη αριθμ. 11803/28-9-2004 απόδειξη λιανικής πώλησης της M. ΑΕΒΕ και 2) για εργασίες επισκευής το ποσό των 21,98 ευρώ ως προκύπτει από την αριθμ. 11803/28-9-2004 απόδειξη παροχής υπηρεσιών της M. AEBE. Εξάλλου το αυτοκίνητο του ενάγοντος ακινητοποιήθηκε στην παραπάνω οδό (Μπακογιάννη) μετά την πτώση του στον χάνδακα με συνέπεια για την μεταφορά του από την E. S. στο συνεργείο δαπάνησε το ποσό των 145 ευρώ (βλ. αρ. 067/27-9-2004 απόδειξη παροχής υπηρεσιών της E. S.). Εξάλλου το αυτοκίνητο του ενάγοντα που πρωτοκυκλοφόρησε το έτος 2003, μάρκας S. O. 1600 cc υπέστη μείωση της αγοραστικής του αξίας ανερχομένη στο ποσό των300 ευρώ και ως εκ τούτου το επιπλέον αιτούμενο ποσό απορριπτέο καθίσταται ως υπερβολικό. Κατ΄ ακολουθία των ανωτέρω η κρινόμενη αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη κατ΄ ουσία, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει στον ενάγοντα το ποσό των 724,14 ευρώ εντόκως από της επιδόσεως της αγωγής μέχρι την εξόφληση και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην εν μέρει δικαστική δαπάνη του ενάγοντα την οποία ορίζει σε 100 ευρώ.
Για τους λόγους αυτούς
Δικάζει κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο να καταβάλλει στον ενάγοντα το ποσό των επτακοσίων είκοσι τεσσάρων ευρώ και δέκα τεσσάρων λεπτών (724,14) εντόκως από της επιδόσεως της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Και
Καταδικάζει τον εναγόμενο στην εν μέρει δικαστική δαπάνη του ενάγοντα την οποία ορίζει σε 100 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στο Χαλάνδρι, στις 24-5-2005, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
