Αριθμός 188/2014
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Β2' Πολιτικό Τμήμα
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Γεώργιο
Γιαννούλη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Δημήτριο Μουστάκα, Χριστόφορο
Κοσμίδη, Νικόλαο Τρούσα και Ασπασία Καρέλλου, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του,
στις 12 Νοεμβρίου 2013, με την παρουσία και του Γραμματέα Γεωργίου
Φιστούρη για να δικάσει μεταξύ:
Των αναιρεσειουσών-καθ' ων η κλήση: 1) Εταιρίας
Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία "...", νυν "...." που εδρεύει στην
…και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) Ετερόρρυθμης Εταιρίας με την επωνυμία
"....", νυν "...." που εδρεύει στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, 3)
Εταιρίας Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία "EL-PHARM Ε.Π.Ε.", που
εδρεύει στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, 4) Ομόρρυθμης Εταιρίας με την
επωνυμία "...", που εδρεύει στην …και εκπροσωπείται νόμιμα, 5) Εταιρίας
Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία "...", νυν "FARMAPOL A.E." που
εδρεύει στο … και εκπροσωπείται νόμιμα, 6) Εταιρίας Περιορισμένης
Ευθύνης με την επωνυμία "COSMOFARM E.Π.E.", που εδρεύει στην … και
εκπροσωπείται νόμιμα, 7) Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία "..." νυν
"MARVIFARM Α.Ε.", που εδρεύει στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, 8)
Ομόρρυθμης Εταιρίας με την επωνυμία "....", που εδρεύει στον …και
εκπροσωπείται νόμιμα, 9) Ομόρρυθμης Εταιρίας με την επωνυμία "....", νυν
"MEDISYL Α.Ε." που εδρεύει στην …και εκπροσωπείται νόμιμα, 10)
Μονοπρόσωπης Εταιρίας με την επωνυμία "...", που εδρεύει στο … και
εκπροσωπείται νόμιμα, 11) Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία "....", που
εδρεύει στις … και εκπροσωπείται νόμιμα, 12) Ατομικής Επιχείρησης με την
επωνυμία "...", που διατηρεί ο Α. Τ., κάτοικος …, 13) Ομόρρυθμης
Εταιρίας με την επωνυμία "....", που εδρεύει στο … και εκπροσωπείται
νόμιμα, 14) Εταιρίας Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία "..." νυν
"ΦΑΡΕΜΑ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ Α.Ε.", που εδρεύει στην …και εκπροσωπείται νόμιμα,
15) Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία "ΦΑΡΜΑΣΕΡΒΙΣ Α.Ε.", που εδρεύει
στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, 16) Εταιρίας Περιορισμένης Ευθύνης με
την επωνυμία "ΦΙΛΟΦΑΡΜ Ε.Π.Ε.", που εδρεύει στην …και εκπροσωπείται
νόμιμα, 17) Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία "ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Α.Ε.Ε. ", νυν "FARMASYN Α.Ε." που εδρεύει στην …και εκπροσωπείται
νόμιμα, 18) Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία "ΦΑΡΜΑΖΑΚ Α.Ε.", που
εδρεύει στην …και εκπροσωπείται νόμιμα, 19) Εταιρίας Περιορισμένης
Ευθύνης με την επωνυμία "...", που εδρεύει στην …και εκπροσωπείται
νόμιμα, 20) Ομόρρυθμης Εταιρίας με την επωνυμία "...." νυν "....", που
εδρεύει στον …και εκπροσωπείται νόμιμα, 21) Ομόρρυθμης Εταιρίας με την
επωνυμία "....", που εδρεύει στη …και εκπροσωπείται νόμιμα, 22)
Ομόρρυθμης Εταιρίας με την επωνυμία "...", νυν "ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ Α.Ε." που
εδρεύει στα …και εκπροσωπείται νόμιμα, 23) Ομόρρυθμης Εταιρίας με την
επωνυμία "...", που εδρεύει στην …και εκπροσωπείται νόμιμα, 24)
Ομόρρυθμης Εταιρίας με την επωνυμία "...", νυν "...." που εδρεύει στη …
και εκπροσωπείται νόμιμα, 25) Εταιρίας με την επωνυμία "ΦΑΡΜΑΚΕΜΠΟΡΙΚΗ
Α.Ε.", που εδρεύει στον … και εκπροσωπείται νόμιμα. Οι υπό στοιχεία 20
και 25 αναιρεσείουσες - καθ' ών η κλήση δεν εκπροσωπήθηκαν στο
ακροατήριο. Οι λοιπές εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους
Γεώργιο Μαστοράκο και κατέθεσαν προτάσεις. Της αναιρεσίβλητης- καλούσας:
Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία "GLAXOSMITHKLINE AΝΩΝΥΜΗ EΜΠΟΡΙΚΗ
BΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ EΤΑΙΡΕΙΑ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ", πρώην "GLAXOWELLCOME
Α.Ε.Β.Ε.", που εδρεύει στο … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία
εκπροσωπήθηκε από τους πληρεξούσιους δικηγόρους της Κωνσταντίνο Καλαβρό
και Δημήτριο Κυριάκη και κατέθεσε προτάσεις.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 17/6/2005
αγωγή των ήδη αναιρεσειόντων και νομικών προσώπων που δεν είναι διάδικοι
στην παρούσα δίκη, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών.
Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 1111/2008 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και
5932/2011 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης
ζήτησαν οι αναιρεσείουσες με την από 22/1/2012 αίτησή τους και τους από
22/10/2012 πρόσθετους λόγους αυτής, επί των οποίων εκδόθηκε η 230/2013
απόφαση του Αρείου Πάγου που κήρυξε την συζήτηση απαράδεκτη. Την υπόθεση
επανέφερε προς συζήτηση η αναιρεσίβλητη με την από 21/3/2013 κλήση της.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που
εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται
πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Δημήτριος Μουστάκας ανέγνωσε την από
30 Νοεμβρίου 2012 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την παραδοχή της
ένδικης αιτήσεως, κατά τον τρίτο, κύριο και τους προσθέτους αυτής λόγους
και την απόρριψη ως προς τους λοιπούς.
Ο πληρεξούσιος των παραστάντων αναιρεσειουσών
ζήτησε την παραδοχή της αιτήσεως και των πρόσθετων λόγων αυτής, οι
πληρεξούσιοι της αναιρεσίβλητης την απόρριψή τους και καθένας την
καταδίκη του αντίδικου μέρους στη δικαστική δαπάνη.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή, από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων
576 παρ. 2 και 3, 568 παρ. 1 και 4 και 498 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. προκύπτει
ότι, αν κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως δεν εμφανισθεί ο
αντίδικος εκείνου που επέσπευσε τη συζήτηση ο ’ρειος Πάγος εξετάζει
αυτεπαγγέλτως αν κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα. Αν η κλήση για τη
συζήτηση δεν επιδόθηκε νόμιμα ή εμπρόθεσμα, ο ’ρειος Πάγος κηρύσσει
απαράδεκτη τη συζήτηση και η υπόθεση επαναφέρεται για συζήτηση με νέα
κλήτευση. Στην αντίθετη περίπτωση προχωρεί στη συζήτηση παρά την απουσία
εκείνου που έχει κλητευθεί. Σε περίπτωση δε απλής ομοδικίας αν κάποιος
δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, η υπόθεση χωρίζεται και η
συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως χωρεί νομίμως ως προς όσους
εκπροσωπούνται από πληρεξούσιο δικηγόρο ή έχουν κλητευθεί νομίμως και
κηρύσσεται απαράδεκτη ως προς τους λοιπούς. Εξάλλου, κατά τις διατάξεις
των άρθρων 94 παρ. 1, 96 παρ. 1 και 104 του ίδιου Κώδικα, στα πολιτικά
δικαστήρια οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να παρίστανται με πληρεξούσιο
δικηγόρο, η πληρεξουσιότητα δίνεται είτε με συμβολαιογραφική πράξη, είτε
με προφορική δήλωση, είτε με ιδιωτικό έγγραφο, εφόσον η υπογραφή
εκείνου που παρέχει την πληρεξουσιότητα βεβαιώνεται από δημόσια,
δημοτική ή άλλη αρχή ή από δικηγόρο, για δε τη συζήτηση στο ακροατήριο
απαιτείται ρητή πληρεξουσιότητα και αν αυτή δεν υπάρχει κηρύσσονται
άκυρες όλες οι πράξεις ακόμη και εκείνες που είχαν γίνει προηγουμένως.
Από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων προκύπτει ότι στην περίπτωση
κατά την οποία είναι απόντες οι φερόμενοι ως ασκήσαντες την αναίρεση
διάδικοι, χωρίς να αποδεικνύεται πληρεξουσιότητα για την άσκησή της,
αυτή απορρίπτεται ως απαράδεκτη, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν κλητευθεί
νόμιμα , ώστε να είναι έγκυρη η συζήτηση της αναιρέσεως, ενώ χωρίζεται η
υπόθεση για όσους εκπροσωπούνται από πληρεξούσιο δικηγόρο ή έχουν
κλητευθεί νόμιμα και κηρύσσεται απαράδεκτη ως προς τους λοιπούς. Στη
προκείμενη περίπτωση από τα διαδικαστικά έγγραφα της δίκης προκύπτει ότι
για τις 20η και 25η των αναιρεσειουσών, οι οποίες δεν παραστάθηκαν στο
δικαστήριο κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από τη σειρά του οικείου
πινακίου, ούτε κατέθεσαν δήλωση του άρθρου 242 Κ.Πολ.Δ. ουδέν
νομιμοποιητικό έγγραφο προσκομίζεται από το οποίο να προκύπτει παροχή
πληρεξουσιότητας από αυτές για την άσκηση της κρινόμενης από 22/1/2012
αναιρέσεως και των από 22/10/2012 πρόσθετων λόγων, από δε την
προσκομιζόμενη υπ' αριθμ. …/17/7/2013 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής
επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών … αποδεικνύεται ότι η 20η
αναιρεσείουσα (ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία "....") έχει κλητευθεί
από την αναιρεσίβλητη , που επισπεύδει τη συζήτηση με επίδοση προς αυτή
αντιγράφου της από 21/3/2013 κλήσης με την σ'αυτή πράξη ορισμού
δικασίμου και κλήσης προς συζήτηση κατ' αυτήν. Η κλήτευση όμως αυτή δεν
είναι νόμιμη ως προς την 20η αναιρεσείουσα, διότι, εφόσον η ανωτέρω
διάδικος , καθώς και η 25ης εξ αυτών ("Φαρμακεμπορική ΑΕ ") η οποία δεν
κλητεύθηκε καθόλου, είναι αναιρεσείουσες και δεν αποδεικνύεται ότι
χορήγησαν πληρεξουσιότητα για την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως
αναιρέσεως και των πρόσθετων λόγων, δεν αρκεί για το νόμιμο της
κλητεύσεως της 20ης εξ αυτών ,η προς αυτήν επίδοση μόνο της κλήσης για
συζήτηση, αλλά απαιτείται να έχει επιδοθεί και αντίγραφο της αιτήσεως
αναιρέσεως. Τούτο όμως από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι έγινε
.Πρέπει να σημειωθεί ότι με την 230/2013 απόφαση του Αρείου Πάγου, είχε
κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως και των πρόσθετων
αυτής λόγων, διότι οι 20η και 25η από τις φερόμενες ως επισπεύδουσες τη
συζήτηση αναιρεσείουσες, για τη δικάσιμο της 11/12/2012, δεν είχαν
χορηγήσει πληρεξουσιότητα στον παραστάντα για όλες τις αναιρεσείουσες
πληρεξούσιο δικηγόρο, ούτε είχαν κλητευθεί νόμιμα. Συνακόλουθα, εφόσον
δεν αποδεικνύεται νόμιμη κλήτευση των 20ης και 25ης εκ των
αναιρεσειουσών, θα πρέπει να χωρισθεί η υπόθεση ως προς τις λοιπές 23,
να προχωρήσει η συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως ως προς αυτές και να
κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της υποθέσεως ως προς τις 20η και 25η, η
πρώτη των οποίων δεν κλητεύθηκε νομίμως και η δεύτερη καθόλου.
Επειδή, κατά το άρθρο 946 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. , αν ο
οφειλέτης δεν εκπλήρωσε την υποχρέωσή του να επιχειρήσει πράξη που δεν
μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρησή του εξαρτάται
αποκλειστικά από τη βούληση του οφειλέτη, το δικαστήριο τον καταδικάζει
να εκτελέσει την πράξη και στη περίπτωση που δεν την εκτελέσει τον
καταδικάζει αυτεπαγγέλτως σε χρηματική ποινή έως πέντε χιλιάδες
εννιακόσια (5900) ευρώ υπέρ του δανειστή και σε προσωπική κράτηση έως
ένα έτος. Αν το δικαστήριο παρέλειψε να απαγγείλει τα προαναφερόμενα
μέτρα εξαναγκασμού, για την περίπτωση της μη συμμόρφωσης του οφειλέτη
προς το περιεχόμενο της αποφάσεως, δεν μπορεί με ιδιαίτερη αίτηση να
ζητήσει την καταδίκη του οφειλέτη στις προαναφερόμενες ποινές, αφού δεν
παρέχεται τέτοιο δικαίωμα στο δανειστή από την ως άνω διάταξη. Ο
δικαιούχος της απαιτήσεως υπέρ της οποίας διατάχθηκε η χρηματική ποινή,
αφότου η απόφαση καταστεί τίτλος εκτελεστός, δικαιούται να λάβει
απόγραφο και να κοινοποιήσει βάσει αυτού επιταγή προς εκτέλεση. Ο καθού η
εκτέλεση υποχρεούται εντός του τριημέρου του άρθρου 926 παρ. 1 του
Κ.Πολ.Δ. να προβεί στην επιχείρηση της πράξεως. Αν παρέλθει άπρακτη η
προθεσμία εκτελέσεως ο δανειστής δικαιούται να προβεί σε έμμεση
εκτέλεση, σύμφωνα με το άρθρο 946 παρ.1 του Κ.Πολ. Δ., η οποία αφορά
πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρησή της
εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούληση του οφειλέτη, επιδιώκοντας τη
χρηματική ποινή και την προσωπική κράτηση, προκειμένου να εξαναγκάσει
τον οφειλέτη σε συμμόρφωση με το κύριο περιεχόμενο της αποφάσεως. Προς
τούτο θα πρέπει ο δανειστής να κονοποιήσει στον οφειλέτη νέα επιταγή για
την πληρωμή της χρηματικής ποινής και στη συνέχεια, μετά την πάροδο της
προθεσμίας του άρθρου 926 παρ. 1 του Κ.Πολ. Δ. θα συνεχίσει την
εκτέλεση με τα αναφερόμενα στη διάταξη του άρθρου 951 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.
μέσα. Στην περίπτωση αυτή (υποχρέωση για ενέργεια πράξεως, μη συμμόρφωση
του οφειλέτη και έμμεση εκτέλεση κατ' άρθρο 946 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.) δεν
απαιτείται, όπως αντιθέτως προβλέπεται για τις περιπτώσεις που
ρυθμίζονται από το άρθρο 947 Κ. Πολ.Δ. (εκτέλεση για παράλειψη ή ανοχή
πράξεως) βεβαίωση της παραβάσεως της αποφάσεως με νέα απόφαση και
καταδίκη σε χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση, διότι η καταδίκη στα
αναφερόμενα μέσα εκτελέσεως έχει χωρήσει αυτεπαγγέλτως με την αρχική
απόφαση ,με την οποία ο οφειλέτης υποχρεώθηκε σε επιχείρηση της πράξεως.
Τα ανωτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 700 παρ.1 του Κ.Πολ.Δ. ισχύουν αναλόγως
και όταν ο εκτελεστός τίτλος που επιβάλλει την επιχείρηση προσωποπαγούς
πράξεως έχει εκδοθεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, με
εξαίρεση τις ειδικές ρυθμίσεις που επιβάλλουν τα άρθρα 700 παρ. 2 και
702 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, ως προς τη μη έκδοση απογράφου, την προθεσμία
εκτελέσεως μετά τη επίδοση της επιταγής και την επίλυση των διαφορών
κατά την εκτέλεση. Τέλος κατά το άρθρο 522 του Κ.Πολ.Δ. που ορίζει ότι
με την άσκηση της εφέσεως η υπόθεση μεταβιβάζεται στο δευτεροβάθμιο
δικαστήριο μέσα στα όρια που καθορίζονται από τη έφεση και τους
πρόσθετους λόγους, προκύπτει ότι το Εφετείο στα πλαίσια του
μεταβιβαστικού αποτελέσματος , εφόσον κρίνει παραδεκτή την έφεση και
υπάρχει λόγος επί της ουσίας ερευνά και αυτεπαγγέλτως, χωρίς λόγο
εφέσεως, το παραδεκτό και το νόμω βάσιμο της αγωγής , αρκεί να μη
χειροτερεύει η θέσ του εκκαλούντος .Στην προκείμενη περίπτωση με την από
10/4/2008 αγωγή τους, όπως παραδεκτά επισκοπείται από τον ’ρειο Πάγο
(άρθρο 561 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.) οι ενάγουσες και ήδη αναιρεσείουσες εξέθεταν
ότι με την υπ' αριθμ. 3432/2001 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου
Αθηνών (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), η οποία δημοσιεύθηκε στις
20/4/2001 και η οποία εκδόθηκε επί της από 10/1 /2001 αιτήσεώς τους, η
εναγομένη και ήδη αναιρεσίβλητη υποχρεώθηκε να τους πωλεί - παραδίδει
μηνιαίως, σε κάθε μία από αυτές, τις εις αυτή αναφερόμενες ποσότητες των
φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων IMIGRAN, LAMICTAL και SERE- VENT, με
απειλή χρηματικής ποινής 400.000 δρχ. ή 1.173,88 ευρώ για κάθε μηνιαία
μελλοντική παράβαση, ότι αν και επέδωσαν στην εναγομένη την ανωτέρω
απόφαση με επιταγή προς εκτέλεση, η τελευταία δεν πώλησε - παρέδωσε τις
εις αυτήν αναφερόμενες ποσότητες φαρμάκων σε κάθε μία απ' αυτές
παραβιάζοντας με πρόθεση το διατακτικό της παραπάνω αποφάσεως, το αυτό
δε συνέβη και για το χρονικό διάστημα από 20/1/2008 έως 19/2/2008
ζητούσαν δε να αναγνωρισθεί ότι η εναγομένη παραβίασε από πρόθεση το
διατακτικό της ως άνω 3432/2001 αποφάσεως, για το παραπάνω χρονικό
διάστημα και να καταδικασθεί να τους καταβάλει την απειληθείσα χρηματική
ποινή για το ως άνω χρονικό διάστημα, συνολικού ποσού 44.607,48 ευρώ,
εντόκως, νομίμως από την επίδοση της αγωγής. Επί της αγωγής αυτής
εκδόθηκε η 1111/2008 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που
δέχθηκε ως νόμω βάσιμη (στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 947 παρ. 1
του Κ.Πολ.Δ.) και κατ' ουσίαν την αγωγή, ως προς τις εις αυτή
αναφερόμενες ενάγουσες και αφού βεβαίωσε ότι η εναγομένη εταιρεία κατά
το χρονικό διάστημα από 20/9/2003 έως 19/11/2003 με πρόθεση παραβίασε το
διατακτικό της 3432/2001 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών,
που την υποχρέωσε να πωλεί - παραδίδει στις ενάγουσες τις εις αυτή
ποσότητες φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων, την καταδίκασε να καταβάλει σε
κάθε ενάγουσα τη χρηματική ποινή των 1.173,88 ευρώ που κατέπεσε. Στη
συνέχεια το Εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφαση, μετά την άσκηση
εφέσεως (και πρόσθετων λόγων εφέσεως) κατά της πρωτόδικης αποφάσεως, από
την ηττηθείσα εναγομένη και ήδη αναιρεσίβλητη, απέρριψε την ένδικη
αγωγή ως μη νόμιμη, για το λόγο ότι η αναφερομένη σ' αυτή υποχρέωση της
εναγομένης να πωλεί - παραδίδει μηνιαίως σε κάθε μία από τις ενάγουσες
τις αναφερόμενες ποσότητες φαρμάκων, όπως ορίζει η 3432/2001 απόφαση του
Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) δεν
συνιστά την "παράλειψη πράξης" της διατάξεως του άρθρου 947 του
Κ.Πολ.Δ., προϋπόθεση εφαρμογής της οποίας είναι όπως η πράξη ανάγεται
στο μέλλον και όχι στο παρελθόν, ενώ με την αγωγή ζητείται η επιδίκαση
της απειληθείσας χρηματικής ποινής για πράξη που ανάγεται στο παρελθόν,
δηλαδή για χρόνο πριν την κοινοποίηση της επιταγής, κατά τον οποίο δεν
μπορεί να νοηθεί παράβαση της αποφάσεως. Κρίνοντας έτσι το Εφετείο,
δηλαδή ερευνώντας το νόμω βάσιμο της αγωγής, κατόπιν ασκήσεως παραδεκτής
εφέσεως από την ηττηθείσα εναγομένη, αν και με εσφαλμένη αιτιολογία,
ορθά κατ' αποτέλεσμα έκρινε (άρθρο 578 Κ.Πολ.Δ.) διότι η αγωγή ήταν μη
νόμιμη. Τούτο δε γιατί η αποτελούσα τον εκτελεστό τίτλο 3432/2001
απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε κατά τη
διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ,υποχρέωσε την εναγομένη να προβεί,
όχι σε παράλειψη αλλά σε πράξη που δεν μπορούσε να γίνει από τρίτο
πρόσωπο και η επιχείρησή της εξαρτιόταν αποκλειστικά από τη βούληση της
ίδιας και με βάση τις διατάξεις των άρθρων 731,732 Κ.Πολ.Δ. και την
προσήκουσα διάταξη του άρθρο 946 του αυτού Κώδικος "απείλησε" εναντίον
της χρηματική ποινή για την περίπτωση της μη συμμόρφωσής της με το
διατακτικό της προσωποπαγούς πράξεως. Η "απειλή" χρηματικής ποινής έγινε
με την έννοια της "καταδίκης " και η απόφαση αυτή (3432/2001) μπορούσε
να εκτελεσθεί σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 951 επ. Κ. Πολ.Δ., αφού
δεν υφίσταται στάδιο παρεμπίπτουσας βεβαιώσεως της παραβάσεως με νέα
απόφαση. Επομένως, οι αιτιάσεις ότι , α ) με την εκτελούμενη απόφαση
(3432/2001) είχε διαταχθεί πράξη και όχι παράλειψη της αναιρεσίβλητης.
Ότι το Εφετείο κακώς ερμήνευσε το άρθρο 947 Κ. Πολ.Δ. κρίνοντας πως η
εκτέλεση προϋποθέτει καταδίκη σε παράλειψη και όχι σε πράξη, όπως είναι
το ορθό και ότι έδει να ακολουθηθεί η διαδικασία του άρθρου 946, που
προβάλλονται με τους δύο πρόσθετους λόγους αναιρέσεως, κατ' ορθή υπαγωγή
από το άρθρο 559 αρ. 1 Κ.Πολ.Δ. είναι αλυσιτελείς, καθόσον ναι μεν η
3432 /2001 ως άνω απόφαση υποχρέωσε την αναιρεσίβλητη σε πράξη και η
εκτέλεση έπρεπε να γίνει σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 946 παρ. 1
Κ.Πολ.Δ. και όχι σύμφωνα με το άρθρο 947 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, πλην
όμως για την εκτέλεση αυτή δεν απαιτείτο η έκδοση νέας αποφάσεως, για τη
βεβαίωση της παράβασης, αφού η καταδίκη είχε γίνει με την ως άνω
απόφαση και ως εκ τούτου η ένδικη αγωγή των αναιρεσειουσών ήταν μη
νόμιμη. Εφόσον δε η ένδικη αγωγή ήταν μη νόμιμη, οι λοιποί λόγοι
αναιρέσεως του αναιρετηρίου και του δικογράφου των πρόσθετων λόγων
αναιρέσεως είναι αλυσιτελείς.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Χωρίζει την υπόθεση ως προς τους 1η, 2η, 3η, 4η,
5η, 6η, 7η, 8η, 9η, 10η, 11η, 12η, 13η, 14η, 15η, 16η, 17η, 18η, 19η,
21η, 22η, 23η και 24η των αναιρεσειουσών.
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση ως προς τις 20η
και 25η των αναιρεσειουσών (ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία " ... "
και ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία " ΦΑΡΜΑΚΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΕ ").
Δικάζει την αίτηση αναιρέσεως και τους πρόσθετους λόγους ως προς τους 23 αναιρεσείοντες που αναφέρονται στην πρώτη διάταξη
Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως και τους πρόσθετους λόγους αυτής κατά της 5932/2011 αποφάσεως του Εφετείου Αθηνών
Καταδικάζει τις αναιρεσείουσες στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης τα οποία ορίζει σε χίλια οκτακόσια (1.800) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 13 Δεκεμβρίου 2013.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του στις 24 Ιανουαρίου 2014
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
